“De man, het mannelijke, het viriele zoals wij het kennen, is een creatie van het discours”[1]. In deze laatste aflevering van My Way,
In deze voorlaatste editie van de blog van Pipol 8, wijst Marie-Hélène Pottier ons via een behendig metaforisch effect op de weg
In deze aparte politieke tijden, is het de trend leiders te kiezen die vastbesloten zijn om muren rond hun land te bouwen,
Nog een tweetal weken, en dan kennen we het lot van Asli Erdogan, veroordeeld omdat ze door haar columns een bedreiging vormde
Het nummer My Way belooft aan wie het vertolkt dat hij zal ontwaken uit zijn verhalen, om zich te construeren als subject.
Volgens het aforisme van Jacques-Alain Miller is “niets menselijker dan de misdaad”[1]. Het is geen toeval dat Freud aan het fundament van
In het argument van de volgende PIPOL-dagen, waarvan zij directrice is, moedigt Patricia Bosquin-Caroz ons aan om buiten de normen te denken. De
“Voorheen, voor dat alles, was er geluk, was er leven, zonder meer.”[2] Als onze vrijheid aan een zijden draadje hangt, verschijnen er plots
Lacan voorspelde reeds lang geleden de toenemende effecten van segregatie in onze postmoderne wereld. In de afgelopen jaren volgen die effecten mekaar
